Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς
Πηγή: kathimerini.gr
Η παλιά Ελλάδα αντιστέκεται με σθένος. Μπορεί να μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, μπορεί να χρεοκοπήσαμε, μπορεί να μπήκαμε και να ψευτοβγήκαμε από τα μνημόνια, αλλά η παλιά Ελλάδα είναι εδώ.
Είναι μερικές φορές σαν να μην μάθαμε τίποτα. Αμέριμνοι ξαναγυρίζουμε στις παλιές καλές μας συνήθειες. Οι κυβερνώντες έκαναν τα «καλά παιδιά» για ένα μεγάλο διάστημα, φοβούμενοι προφανώς την άβυσσο την οποία αντίκρισαν και στην οποία μας έσπρωχναν το 2015. Τώρα ξοδεύουν με μανία όσα μαζεύτηκαν με κόπο και ιδρώτα, στεγνώνοντας τη μεσαία τάξη της χώρας. Ταυτόχρονα ξηλώνουν, επίσης με μανία, τις μνημονιακές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες απάλλαξαν προσωρινά την οικονομία από ορισμένες αγκυλώσεις και εμπόδια.
Οι ξένοι εταίροι μας παρακολουθούν αμήχανα το πισωγύρισμα. Βαθύτατα κυνικοί, μουρμουρίζουν ούτως ή άλλως εδώ και χρόνια εκείνο το καταραμένο «έλα μωρέ, έτσι είναι οι Ελληνες, δεν διορθώνονται ποτέ». Τους ενδιέφερε να βγάλουν τον «ελληνικό πονοκέφαλο» από το ραντάρ και τίποτα άλλο. Πολλοί εξ αυτών θα βγουν σε λίγο στη σύνταξη, στην πολυτελή ανεργία των πρώην επιτρόπων ή απλά θα μετατεθούν σε άλλη θέση. Η Ελλάδα δεν θα είναι δικό τους πρόβλημα πια. Με περίσσιο κυνισμό θα αποποιηθούν οιαδήποτε ευθύνη και θα ισχυρισθούν ότι το πρόβλημα είναι πολιτισμικό…
Αλλά ας αφήσουμε τους ξένους. Αυτά που βλέπουμε τις τελευταίες εβδομάδες είναι συμπεριφορές που θυμίζουν ό,τι πιο φαύλο και παλιό είχε να επιδείξει ο παραδοσιακός μας δικομματισμός. Το είπε πολύ γλαφυρά ο κ. Λυμπερόπουλος όταν δήλωσε ότι θαύμαζε τον Ανδρέα, κατόπιν τη λαϊκή Δεξιά και τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαϊκισμός είναι οικουμενικός σε αυτόν τον τόπο και βαθιά χαραγμένος στο DNA μας.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η συνταγή του άκρατου παλαιοκομματισμού θα υποστεί ήττα στις κάλπες. Αν αυτό συμβεί, παρά τα επιδόματα, τους διορισμούς, τις παροχές και τα συναφή, θα πρόκειται για πρωτοφανή και αισιόδοξη εξέλιξη. Η οποία δεν πρέπει να μας παρασύρει σε ρομαντικά ή αφελή συμπεράσματα. Γιατί η νίκη της Νέας Δημοκρατίας δεν θα είναι απαραίτητα εντολή για μεγάλες μεταρρυθμίσεις.
Για να συμβεί αυτό χρειάζεται να πεισθεί η ελληνική κοινωνία ότι υπάρχει σχέδιο που θα ωφελήσει τους πολλούς και αποφασισμένη ομάδα να το υλοποιήσει. Και βέβαια προϋποθέτει και ένα κόμμα που θα έχει αποβάλει από μέσα του το σαράκι του λαϊκισμού. Η… παλιά Ελλάδα παραμονεύει παντού.
