Του Νίκου Φυλάγγελου
Είναι ενδιαφέρουσα η συζήτηση που ξεκίνησε το τελευταίο διάστημα για την προοπτική μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων της χώρας.
Δηλαδή, της επαναδιαπραγμάτευσης με τους δανειστές των μεγάλων πλεονασμάτων που έχει υπογράψει σήμερα η κυβέρνηση Τσίπρα, παίρνοντας τη σκυτάλη από την κυβέρνηση Σαμαρά.
Είναι πιθανό να συμβεί κάτι τέτοιο;
Φυσικά. Αν συναινέσει μια αυριανή κυβέρνηση της Ελλάδας να “χυθεί (κοινωνικό) αίμα”.
Με ό, τι θα συνεπάγεται αυτό για συντάξεις, μισθούς και φυσικά την κοινωνική πολιτική που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας, μετά από μια δεκαετία μνημονιακής καταστροφής.
Τα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα είναι… μη μαχητά, όπως ακριβώς και ο ΕΝΦΙΑ, που έχει τη μεγαλύτερη εισπραξιμότητα από κάθε άλλον φόρο.
Από τη στιγμή που έχουν συνδεθεί με τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, απαιτούν άμεσο υποκατάστατο και ισοδύναμο.
Όχι… περιμένοντας την ανάπτυξη, όπως ισχυρίζονται ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία.
Για να μην κοροϊδευόμαστε, δηλαδή.
