Του Νίκου Φυλάγγελου
Στο (μακρινό) μέλλον φαίνεται να σπρώχνει τις βουλευτικές εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας, ζυγίζοντας τα καινούρια δεδομένα που διαμορφώνονται στο πολιτικό σκηνικό, με το σκάνδαλο Novartis και τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Ξεκαθαρίζοντας τη στρατηγική επιλογή του να συνεχίσει ως “κυβέρνηση ανοχής” για το επόμενο διάστημα, από τη στιγμή που θα επισημοποιηθεί το πολιτικό διαζύγιο με τον Πάνο Καμμένο, ο Πρωθυπουργός επιδιώκει να εισπράξει τα μεγαλύτερα δυνατά ωφέλη από την πολιτική των στοχευμένων παροχών, σε κοινωνικές ομάδες με τις οποίες διατηρούσε ο ίδιος προνομιακές σχέσεις στο παρελθόν.
Την ίδια στιγμή, περιμένει… νέα στο σκάνδαλο Novartis, επενδύοντας στο “δικαστήριο του καφενείου”, εκεί δηλαδή όπου, το σύνολο του πολιτικού συστήματος αντιμετωπίζεται ως εκ των προτέρων ενοχοποιημένο, χωρίς η εκτίμηση αυτή να συμβαδίζει απαραίτητα με το τελικό αποτέλεσμα των δικαστικών ερευνών.
Πολλές φορές βεβαίως, τα σχέδια των πολιτικών… μένουν στα χαρτιά. Αυτό ωστόσο, δεν σημαίνει ότι… δεν σχεδιάζονται.
