Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Για τους νεώτερους και τους… ξεχασιάρηδες, το σύνθημα που δονούσε τις κομματικές συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ μετά το 1996, και την άλωση του Κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου από τον “δεξιούλη” (Σημίτη)… μιλούσε από μόνο του.
“Κόμμα και κράτος, Θόδωρος Τσουκάτος”.
Μια πολύ μεγάλη αλήθεια, για τον “στρατηγό” της εσωκομματικής επέλασης Σημίτη.
Κόμμα, και κράτος. Γιατί, την εποχή Σημίτη, το κόμμα ταυτίστηκε απόλυτα με το κράτος, όπως επιβεβαίωσαν οι εκ των υστέρων και με χρονοκαθυστέρηση προφυλακίσεις υπουργών του “καταλληλότερου”, για μίζες, μίζες, μίζες, διαφθορά και σκάνδαλα.
Με αφορμή το σκάνδαλο Siemens, ο Θόδωρος Τσουκάτος επανέφερε στη συλλογική μνήμη την.. εθνική μάστιγα.
Την εποχή Σημίτη.
Την εποχή λεηλασίας της Ελλάδας.
Την εποχή των μεγάλων και ατιμώρητων σκανδάλων.
Την εποχή της πιο βίαιης αναδιανομής πλούτου σε χώρα της Ευρώπης, εν καιρώ ειρήνης.
Την εποχή της απευθείας αναθέσεων μεγάλων έργων και συμβάσεων, στους εκλεκτούς της διαπλοκής.
Την εποχή που έθεσε τις βάσεις για τη χρεοκοπία της Ελλάδας το 2010, στα χέρια του τελευταίου των Παπανδρέου.
Αυτή την εποχή νοσταλγούν διαχρονικά τα “ορφανά” του Σημίτη.
Και προσπαθούν, είτε στην Αυτοδιοίκηση, είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή, να βρίσκουν “πρόθυμους”, που δεν θα ενοχλούνται από το αποκρουστικό παρελθόν τους.
