Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Δεν έχουν όλα τα παραμύθια όμορφο τέλος. Ούτε σε όλα… έχουμε ανάγκη από έναν πρίγκιπα να μας σώσει.
Τις δυο συγκεκριμένες αλήθειες τις κατανοείς καλύτερα όσο μεγαλώνεις. Με την πάροδο των ετών και τη συσσώρευση εμπειριών και απογοητεύσεων.
Απ’ την άλλη, αν κάποιος θέλει να παριστάνει τον πρίγκιπα, δεν μπορείς να του το απαγορεύσεις. Ευτυχώς για όλους μας άλλωστε, ζούμε σε συνθήκες Δημοκρατίας. Του αρτιότερου από τα πολιτεύματα που επινόησε η ανθρώπινη γνώση.
Να μην ξεχνάμε ωστόσο, ότι δεν απαραίτητο κάθε πρίγκιπας να… μεταμορφώνεται. Κάποιοι πρίγκιπες είναι προτιμότερο να παραμένουν… βάτραχοι.
Με αφορμή τη δημοσιότητα που εξασφάλισε εσχάτως ο γιος του έκπτωτου μονάρχη, Νικόλαος, λόγω της συνάντησής του με δημοσιογράφους, τα παραπάνω.
Στη Δημοκρατία, πρίγκιπες συναντάς μονάχα σε ευγενικές φυσιογνωμίες και τρόπους συμπεριφοράς. Όχι σε… τίτλους και αξιώματα.
